Kościan - Spotkania z podróżnikami

Wszyscy obecni na poprzednim spotkaniu z Łukasze Superganem w Kościanie, zapewne pamiętają jego opowieść o Islandii. Tym samym domyślają się, że podczas kolejnego spotkanie będzie dużo o  borykaniu z wyzwaniami samotnego wędrowania (tym razem również po pustyniach).  Będzie sporo dobrych fotografii oraz obserwacji  otoczenia mikro i makro.

Aby dobrze poznać jakiś kraj, należy go przejść pieszo. Tą myślą kierował się Łukasz Supergan, wyruszając na Bliski Wschód, by przejść Izraelski Szlak Narodowy.

To ponad 1000-kilometrowa wędrówka przez Ziemię Świętą, od Morza Czerwonego, przez pustynię Negev, Morze Śródziemne i Galileę. 2 miesiące wędrówki pokazały, jak złożoną mozaika jest ten niewielki kraj. Idąc przez pustynię zmagał się z brakiem wody i szukał cudów natury. W miastach, przy obozowych ogniskach i pod dachami domów szukał odpowiedzi na pytanie: czym jest współczesny Izrael? Odwiedzał ultraortodoksów otwierających się na świat, żydowskich osadników działających dla pokoju i poszukujących hipisów, tańczących na środku pustyni. Słuchał Palestyńczyków i Żydów mieszkających po obu stronach muru, mówiących o swoim kraju.

organizatorzy:
Miasto Kościan
Stowarzyszenie Twórcze Horyzonty
Kościański Ośrodek Kultury

Marzena I Krzysztof Wystrachowie są parą podróżników, których znamy m.in. z opowieści o wspinaczce po drzewach w Ameryce Płd. W ich kolejnej opowieści usłyszymy o historii, która pochłonęła ich ostatnio na dłuuugie miesiące.

Cholitas Escaladoras to kobiety rdzennej krwi, z grupy etnicznej Ajmara z Boliwii, które zdobywają górskie szczyty łącząc elementy tradycyjnego stroju i wyglądu (m.in. spódnicy i warkoczy) z nowoczesnym sprzętem górskim. Mieszkają w jednym z najwyżej położonych miast świata – El Alto w Boliwii, na wysokości ponad 4 tys. m n.p.m. Większość kobiet z tej grupy było związanych z górami od lat – pracowały (i wciąż pracują) jako kucharki w schroniskach górskich lub jako tragarki. Pracowały wspólnie ze swoimi mężami, ale oni zdobywali szczyty z turystami jako przewodnicy górscy. Aż pewnego razu kobiety zapaliły się do tego, by wejść szczyt i zobaczyć jakie to uczucie. To było w 2015 roku., a pierwszym szczytem była Huayna Potosi, na zboczach której przez te lata pracowały. Wtedy też stworzyły grupę i zaczęły po kolei zdobywać 6-tysięczniki Boliwii. Do dziś na koncie mają ich już 6.

Na spotkaniu głównie będziemy opowiadać o nich. Kim są? Jak żyją? Dlaczego wspinają się w spódnicach? Opowiemy także o zdobyciu najwyższego szczytu Boliwii – Sajamy, na który weszliśmy razem z nimi.

organizatorzy:
Miasto Kościan
Stowarzyszenie Twórcze Horyzonty
Kościański Ośrodek Kultury

wsparcie:
OLYMPUS

Podczas podróży Piotr Strzeżysz jest odrywającym się poetycko od szarej rzeczywistości motylem. Czy to zdanie jest zgodne z faktami ? – dla tych z Was, którzy już widzieli poprzedni  pokaz Piotra w Kościanie, to pytanie jest zbędne.

Zapraszamy na kolejną opowieść podróżnika wymykający się wszelkim typowym schematom “Podróżnika”.

Kilka zdań o samym pokazie:

„Znów w drodze. Z braku skrzydeł ciągle przemieszczam się rowerem” napisał w jednej ze swoich książek Piotr Strzeżysz.

Zapraszamy na spotkanie, na którym usłyszymy, że daleki, obcy nieznany świat jest bliższy, niż nam się na co dzień wydaje, że w ludzie w nim są dobrzy, ciepli i gościnni, a dzikie zwierzęta spokojne, ufne i przyjazne. Że można cieszyć się z zimna, deszczu i niewygody, a szczęście i uśmiech odnaleźć w najprostszych, najbardziej banalnych momentach w życiu. I choć niekoniecznie trzeba w tym celu ruszać się z domu na drugi koniec świata, to podróż w niewymuszony sposób bardzo w tym „odkrywaniu” pomaga.

Obejrzymy zdjęcia i posłuchamy opowieści o drodze z Patagonii na Alaskę, a rozpoczniemy od filmu – kilku przepięknych migawek i monologów z życia współczesnego nomady, który włóczy się po świecie, szukając w nim swojego miejsca. Samotne noce w bezludnych zakątkach globu, obcowanie z duchami, niezliczone spotkania z „innym”, rude koty, bezdomne psy i przemożne pragnienie niedojechania do celu – to wszystko składa się na portret jednego z najoryginalniejszych polskich podróżników,  autora m.in. „Snu powrotu” i „Powidoków” (wyróżnionych nagrodą Magellana i Bursztynowym Motylem za najlepszą książkę podróżniczą roku), który od zawsze marzył, żeby być ptakiem.

organizatorzy:
Miasto Kościan
Stowarzyszenie Twórcze Horyzonty
Kościański Ośrodek Kultury

wsparcie:
OLYMPUS
Biuro Podróży Ways

TH

Grono polskich zdobywców Korony Ziemi to aktualnie 21 osób. W trakcie pokazu Monika Witkowska, która dołączyła do tej ekipy w 2015 roku wyjaśni nam, dlaczego jedni w ramach Korony Ziemi zaliczają 7 szczytów, a inni 9, zdradzi, która góra Korony Ziemi była dla niej najtrudniejsza, a którą polubiła najbardziej, opowie też, gdzie omal nie straciła życia. Oczywiście nie zabraknie też szczegółów ze zdobywania budzącego najwięcej emocji himalajskiego kolosa, czyli Mount Everestu.

Monika Witkowska:
Podróżniczka (odwiedziła około 180 krajów), miłośniczka gór i zapalona żeglarka (dwa razy opłynęła Przylądek Horn, pokonała Przejście Północno-Zachodnie). Na co dzień – dziennikarka oraz pilotka wypraw i przewodniczka trekkingów wysokogórskich. Swoją przygodę z górami zaczynała od gór Polski, potem przyszła pora na Alpy i wreszcie – wyższe góry (włącznie z Mount Everestem).

organizatorzy:
Miasto Kościan
Stowarzyszenie Twórcze Horyzonty
Kościański Ośrodek Kultury

wsparcie:
OLYMPUS
Biuro Podróży Ways

Trzech Polaków: Maciej Tarasin, Michał Dzikowski, Dominik Szczepański i Irlandczyk Shane Young dotarło do Sanktuarium Jaguara – malowideł pokrywających ściany tepui w kolumbijskim Parku Narodowym Chiribiquete. By je zobaczyć, dokonali pierwszego spłynięcia Rio Ajaju.

Z wioski Jaguara, położonej nad rzeką Tunia, do źródeł Rio Ajaju przedzierali się dwa dni przez las deszczowy przy wsparciu trzech Indian, którzy poprowadzili ich starą drogą FARC-u. Ukryta głęboko w lesie ścieżka przez lata służyła lewicowej partyzantce. Dziś dżungla porasta porzucone tam samochody.

Po dziesięciu dniach wiosłowania w dół Rio Ajaju dotarli do miejsca, w którym rzeka zbliża się do tepui na kilkaset metrów. Tam znajduje się Sanktuarium Jaguara, jedno z największych skupisk piktogramów w Chiribiquete. Pas malowideł ma 8 metrów wysokości i 40 metrów szerokości. Rysunków są setki. Przedstawiają one jaguary, tapiry, żaby, wielkiego nietoperza, kapibary, wojowników i szamanów, oniryczne drzewo, z którego postać ludzka zbiera nieznane owoce. Wszystko jakby chaotyczne, pogrążone w trudnym do zrozumienia halucynogennym amoku: taniec i polowanie, zwierzęta, rośliny i ludzie, czyli to, co można spotkać w lesie deszczowym.

Naukowcy spierają się o wiek malowideł, niektórzy twierdzą, że najstarsze mogą mieć nawet 20 tys. lat.

Po udokumentowaniu malowideł czwórka ruszyła w dół Rio Ajaju, dokonując pierwszego spływu tą rzeką – w sumie przepłynęli nią od źródeł do ujścia ok. 350 km. Następnie kajakarze pokonali 15 km Rio Apaporis, dwa dni przedzierali się dziewiczym lasem deszczowym i bagnami do Rio San Jorge, którą Maciej Tarasin i Jaime Gomez spłynęli w 2013 r. jako pierwsi. San Jorge po 80 km zawiodła podróżników do rzeki Cunare, która po 80 km połączyła się z rzeką Mesai. Tam, 22. dnia wyprawy na kajakarzy czekała łódź z silnikiem, która zabrała ich do oddalonej o ok. 200 km Araracuary.

organizatorzy:
Miasto Kościan
Stowarzyszenie Twórcze Horyzonty
Kościański Ośrodek Kultury

wsparcie:
OLYMPUS
Biuro Podróży Ways