Kościan - Spotkania z podróżnikami

– Wierzysz w Boga?
– Tak…
– To dlaczego nie nosisz krzyżyka? Proszę, weź mój.
I tak oto na mojej szyi wylądował zielony, neonowy, plastikowy krzyżyk.

Samotna włóczęga po Etiopii była dla mnie okazją do spotkania ludzi i doświadczania ich bezinteresowności. Do świętowania razem z nimi Bożego Narodzenia i święta Jordanu (Timkat). Do dotarcia do wrót piekła i spojrzenia w jezioro magmy. Do rozmów do rana, dzielenia się jedzeniem, docierania do klasztorów nad przepaściami. I do lepszego zrozumienia tego, co dzieje się w tamtym zakątku świata.

Etiopia nie była miłością od pierwszego wejrzenia. Ale była krajem, który jak chyba żaden dotąd przypomniał mi, co dla mnie w drodze jest najważniejsze – ludzie. Zapraszam na zdjęcia i jazz z lat ‘60.
– Natalia Mileszyk

Natalia Mileszyk :
Od dziesięciu lat nie mogę zdecydować się, czy bardziej kocham wyjazdy czy powroty. I tym oto sposobem dość często jeżdżę, zazwyczaj sama. Chyba że jadę w trasę rowerem, to wtedy tylko z pozytywnymi ludźmi.

Z podróży przywożę zdjęcia i opowieści – głównie o ludziach i dobru, którego w trasie doświadczam – to dla mnie najważniejsze. Jestem przekonana, że podróżować można zarówno po najdalszych zakątkach świata, jak i własnym mieście – podróż to stan otwartości na nowe.

Zgodnie z zasadą, że “mniej znaczy więcej” przedstawiam mój świat przez pryzmat pocztówek – jedno zdjęcie to jedna historia z drogi, jeden człowiek, jedno miejsce.

organizatorzy:
Miasto Kościan
Stowarzyszenie Twórcze Horyzonty
Kościański Ośrodek Kultury

Jak wiele łączy Kaukaz z Polską?

Kaukaz leży na styku dwóch wielkich religii, które, tak jak na przykład w gruzińskim Wąwozie Pankisi czy Abchazji, mieszają się ze sobą, tworząc niezwykłą mozaikę.

Są Czeczenii, którzy uczestniczą w gruzińskich suprach i Gruzini, którzy obchodzą muzułmańskie święta, bo tak każe tradycja. Podobnie jest na Kauakzie Północnym, gdzie islam miesza się nieustannie z wierzeniami tradycyjnymi. Warto pamiętać, że islam w Czeczenii pojawił się niespełna 300 lat temu, więc dziś oddawanie czci drzewom czy kamieniom nie jest niczym nadzwyczajnym. Przeciwnie – powszechnym, choć nie nazywanym w taki sposób.

Chciałabym opowiedzieć o tym terenie z punktu widzenia religii: podejścia do niej, łączenia ze sobą elementów islamu lub chrześcijaństwa z wszechobecnymi kultami tradycyjnymi.

Pojedziemy do Abchazji, gdzie znajduje się sześć swiatiliszcz, do Soczi, gdzie na Krasej Polanie Putin zorganizował Igrzyska i Abchazowie wierzą, że ta decyzja przekreśliła możliwość istnienia Rosji. Jej dni są (ponoć) policzone. Zatrzymamy się w islamskim Dagestanie, w którym znajduje się jeden z najwyższych odsetek magów i wiedźm (nie licząc Syberii) w Rosji. Wreszcie do Armenii, która słynie z wróżenia z fusów i do Czeczenii, gdzie islamski duchowny zaprowadził mnie do kamienia mocy. W imię Allacha.

Będzie też o Gruzji z punktu widzenia synkretyzmu religijnego oraz tego, w jaki sposób wpływa na codzienność mieszkańców tego kraju.

Opowiem o tradycyjnych obrządkach funeralnych i ich znaczenia dziś.

O wierzeniach, tradycji i współczesności na Kaukazie. I pokażę, że na polskich Kaszubach  religia i kulty tradycyjne mieszają się do dziś.

organizatorzy:
Miasto Kościan
Stowarzyszenie Twórcze Horyzonty
Kościański Ośrodek Kultury

Opowieści o Mongolskiej zimie.

“Duże przestrzenie, duże odległości od osad ludzkich to charakterystyka Mongolii.
Mongolia wśród rowerzystów ma opinię trochę niechcianej.
Siarczysty mróź sięgający -50 st., silny wiatr, spore przewyższenia w Ałtajskiej i północnej części kraju.
To wszystko utrudnienia które napotyka podróżnik na swojej drodze.
Zima wszystko to się potęguje, czesć nomadów migruje do stolicy Ułan Bator (ponoć najzimniejszej stolicy na świecie).
Najtwardsi zostają na stepie, doglądając stad jaków. Takich ludzi spotykałem na swojej drodze to oni nauczyli mnie
jak czytać step, jak myśleć by przeżyć. Gdy tylko otwierałem drzwi geru (mongolskiej chaty) rzucali się by pościągać mi spole z zamarźniętej twarzy.
Dzięki temu szybciej mogłem napić się gorącej herbaty, czy zjesc ciepłej strawy.

Co robi Święty Mikołaj w Mongolii?
Czym umyć zęby przy -40 st.?
Jak słona jest herbata?
Jak myjemy naczynia w mongolskim gerze?
Jakie mięso nie zamarza?
Co mają wspólnego kaszubi z Mongołami?
Skąd biorą się zaczarowane cukierki?
Jak liczyć dystans w Mongolii?

O tym wszystkim opowiem na spotkaniu” Artur Wysocki

organizatorzy:
Miasto Kościan
Stowarzyszenie Twórcze Horyzonty
Kościański Ośrodek Kultury

Tomasz Korgol to podróżnik znany kościańskiej publiczności z opowieści o autostopowej podróży do Chin. Jego opowieść była naszpikowana humorystycznymi opowieściami i nieprawdopodobnie lekkim stylem podróży, bycia wśród ludzi innych kultur. Tym razem opowie nam o swojej samotnej, trzymiesięcznej podróży autostopem do Indii. W tym czasie odwiedził jedenaście krajów i przejechał ponad 15 tysięcy kilometrów. Wylądował m.in. w Mosulu (Irak), mieście kontrolowanym przez terrorystów z ISIS. Jako pierwszy Polak od paru lat przekroczył granicę irańsko-pakistańską. W Turcji o mało nie trafił do więzienia, w Pakistanie przeżył wybuch bomby, by w Indiach wspinać się po Himalajach. Całą podróż pokonał z bardzo ograniczonym budżetem , licząc przede wszystkim na dobroć ludzi poznanych po drodze.

organizatorzy:
Miasto Kościan
Stowarzyszenie Twórcze Horyzonty
Kościański Ośrodek Kultury