Aaron, szanowany czterdziestoparoletni członek żydowskiej gminy, wiedzie spokojne i poukładane życie w ortodoksyjnej dzielnicy Jerozolimy. Wraz z żoną Rivką oraz czwórką dzieci mieszka nieopodal koszernego sklepu mięsnego, który sam prowadzi. Praca wypełnia mu niemal całe życie. Czas wolny spędza na modlitwie lub z rodziną. Utartą i rutynową codzienność przerywa Ezri – dziewiętnastoletni student, który nieoczekiwanie odwiedza sklep Arona.

Zapraszamy do Gimnazjum nr 2 we Wschowie.

Oczy szeroko otwarte

Aaron, szanowany czterdziestoparoletni członek żydowskiej gminy, wiedzie spokojne i poukładane życie w ortodoksyjnej dzielnicy Jerozolimy. Wraz z żoną Rivką oraz czwórką dzieci mieszka nieopodal koszernego sklepu mięsnego, który sam prowadzi. Praca wypełnia mu niemal całe życie. Czas wolny spędza na modlitwie lub z rodziną. Utartą i rutynową codzienność przerywa Ezri – dziewiętnastoletni student, który nieoczekiwanie odwiedza sklep Arona. Ten postanawia go zatrudnić i otoczyć ciepłem oraz przyjacielską opieką. Jednak z czasem to pozornie ojcowskie uczucie przeradza się w żarliwą namiętność i pożądanie, od którego nie sposób wręcz uciec.

“Oczy szeroko otwarte” to jeden z najciekawszych izraelskich filmów ostatnich lat, który tak otwarcie i jawnie porusza problem zakazanej w judaizmie homoseksualnej miłości mężczyzn. Film ucieka od otwartej oceny lub krytyki ludzkich zachowań i religijnych kwestii, skupiając się raczej na problemie skomplikowanej natury człowieka i jego wolnej woli, ograniczonej moralnymi i społecznymi zakazami.
W “Oczach szeroko otwartych” ortodoksyjna religia Żydów warunkuje nie tylko społeczne, ale również jednostkowe życie bohaterów, a przede wszystkim wpływa na kształt i granice ich emocji. Spontanicznie rodząca się ludzka namiętność nie ma więc większych szans na przetrwanie, a miłość postrzegana jest jako forma zaspokajania nie tyle fizycznych, co duchowo? metafizycznych potrzeb.
Jednak film wzbudza zainteresowanie i zachwyt nie tylko poruszaną w nim tematyką, lecz również oryginalną i bardzo dopracowaną strukturą i kompozycją. Stonowane, ostre i oparte na silnym kolorystycznym kontraście zdjęcia, w których istotną i symboliczna rolę odgrywa każdy, nawet najdrobniejszy, detal. Charakterystyczny montaż, podkreślający efekt spowolnionego czasu, w połączeniu z hipnotyzującą, nieco nostalgiczną, muzyką powodują, że warstwa filmowa w doskonały sposób koresponduje w filmie ze zmieniającymi się powoli emocjami i zachowaniami bohaterów.

Wybrane nagrody i festiwale:

2009 – MFF w Cannes
2009 – MFF w Toronto