Wyświetlanie wszystkich wyników: 3

Tomasz Owsiany reportersko

Tomasz Owsiany
25 października 2024 / piątek / godz. 18:00
Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna / ul. Szkolna 16
wstęp wolny

Tomasz Owsiany – (1984)

Dawniej romanista, dzisiaj podróżujący reportażysta, zajmujący się także konserwacją zabytków.
Autor książek, artykułów oraz pokazów reporterskich.

Jego dwie ostatnie książki: „Pod ciemną skórą Filipin” oraz „Kraj naprawdę i na niby. Reportaże z Gujany Francuskiej” uhonorowano w 2018 i 2021 roku Nagrodą Magellana.
Za swoje projekty i przedsięwzięcia podróżnicze otrzymał Nagrodę im. Andrzeja Zawady oraz Nagrodę Dziennikarzy Kolosów (za rok 2015), a także dwukrotnie wyróżnienie na Kolosach w kategorii „Podróż”.

Tomasz Owsiany w swoich podróżach stawia na niespieszną integrację z miejscowymi społecznościami i na zgłębianie istotnych tematów społeczno-kulturowych. Przed wyjazdem uczy się lokalnych języków. Na prowincji Madagaskaru, wśród rdzennych mieszkańców Filipin, w amazońskim interiorze Gujany Francuskiej czy na rubieżach Paragwaju, zawsze stara się być czynnym uczestnikiem codziennych i niecodziennych zdarzeń. Z pobytów w plemiennych wsiach i w rodzinach milionerów, z wizyt u więźniów i szabrowników złota, ze spotkań z ważnymi postaciami i najzwyklejszymi mieszkańcami – przywozi pasjonujące opowieści o miejscach, ludziach i o tym, co dla nich ważne.

Tomasz Owsiany,

pracując piórem i maczetą, zgłębiał gujańską rzeczywistość. U ciemnoskórych Maronów uczestniczył w ceremonii przesłuchania zmarłego i poznawał wielowymiarową sztukę ludową tembé. Żyjąc z Indianami Teko i Wayana, obserwował skutki ich postępującej modernizacji. Zamieszkał też u starego szamana i proroka Pidimy, który niegdyś założył swój własny kult cargo. U Indian Wayampi, w najbardziej oddalonej wsi w kraju, przekonał się, jak silna potrafi być niechęć wobec fotografii. U Hmongów, w sadach, przy siekaniu mięsa i rodzinnym świętowaniu, gromadził historie ich ucieczki z ogarniętego wojną Laosu i oswajania obcej, gujańskiej ziemi. Poznawał również ostatnie rodziny hmongijskich animistów. Nad rzeką Maroni pomieszkiwał w artystycznym squat’cie wśród francuskich outsiderów. W miastach na wybrzeżu odnalazł rodzinę Kreoli wysiedlonych przymusowo przy budowie Gujańskiego Centrum Kosmicznego. Przeniknął też do świata garimpeiros: nielegalnych poszukiwaczy złota – najgroźniejszej siły i największej „plagi” gujańskiego interioru.
Jak francuskie prawo i zachodnie wzorce wpływają wprost na codzienność mieszkańców Amazonii? Na ile zła sława garimpeiros jest uzasadniona? Co popycha tak wielu młodych Indian do samobójstw i dlaczego Gujańskie Centrum Kosmiczne częściej frustruje niż inspiruje Gujańczyków? To, między innymi, ze swadą, precyzją i humorem, postara się wyjaśnić autor spotkania.

Gujana Francuska: dawna kraina niewolnictwa i kolonii karnych. Skrawek Francji i Unii Europejskiej w Ameryce Południowej – oraz cała mozaika sztucznie zestawionych ze sobą kultur, które współistnieją pod francuskim płaszczem. Tomasz Owsiany w trakcie samotnej, pięciomiesięcznej podróży reporterskiej podjął pierwszą w Polsce próbę przekrojowego, a zarazem dogłębnego spojrzenia na ten fragment świata.

„Pod ciemną skórą Filipin” – W ciągu samotnej ośmiomiesięcznej wyprawy poznawczej Tomasz Owsiany odwiedził sześć plemion i wybrane społeczności Filipin we wszystkich makroregionach kraju. Nawiązał bliskie więzi z mieszkańcami i uczestniczył w ich codziennym życiu: w miasteczkach, w górach, w dżungli i nad brzegiem oceanu. Wyrabiał węgiel, uprawiał zbieractwo, orał bawołami ryżowiska i brał udział w ceremoniach. Mieszkał w kolonii karnej, poznał szamana uprawiającego czarną magię i dotarł do obozu grupy paramilitarnej na Mindanao. Celem jego wyprawy było doświadczenie próbek z pełnego przekroju Filipin, poznanie nieeksportowej twarzy kraju oraz znalezienie odpowiedzi na pytanie, jak przeobrażają się tamtejsze rdzenne kultury pod wpływem nowoczesności.

Spotkanie poprowadzi Krzysztof Mączkowski

organizatorzy:
Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las
Stowarzyszenie Twórcze Horyzonty


W poszukiwaniu wody przez pięć kontynentów

Szymon Opryszek
12 kwietnia 2024 / piątek / godz. 18:00
Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna / ul. Szkolna 16
wstęp wolny

Doszło do porwania – w styczniu 2020 roku w meksykańskim stanie Michoacán zaginął Homero González, strażnik sanktuarium motyli.
Szymon Opryszek rusza tropem ostatnich śladów zostawionych przez ofiarę.
Jego dochodzenie odkrywa pajęczynę lokalnych i globalnych powiązań: kartele narkotykowe, skorumpowani politycy, międzynarodowe koncerny, a także… my, zajadający się awokado zadowoleni konsumenci. I choć szuka zaginionego społecznika, wszędzie, gdzie przyłoży ucho, słyszy tylko szum wody.
Co łączy motyle monarchiczne z plantacjami awokado?
Jaki jest związek między krzykiem jodeł a technologicznymi gigantami,
takimi jak Google czy Meta?
I dlaczego wydarzenia w Iraku wpływają na to, co dzieje się na granicy polsko-białoruskiej?

O tym wszystkim w trakcie prezentacji o przeciekaniu świata, podczas której autor zabierze nas do m.in. Meksyku, Chile, Kolumbii, RPA, Izraela, USA, Hiszpanii czy Iraku.

BIO

Szymon Opryszek – reporter, laureat nagrody Pióro Nadziei Amnesty International 2021 za cykl reportaży „Moja zbrodnia to mój paszport” o drodze śladami migrantów z Bliskiego Wschodu, przez Białoruś aż do Polski (OKO.press).
Za ten sam cykl nominowany do m.in. nagrody Grand Press.
Współautor książek „Tańczymy już tylko w Zaduszki” i „Wyhoduj sobie wolność”,
ostatnio wydał reporterską opowieść o kryzysie wodnym: „Woda. Historia pewnego porwania”.

Prowadzenie: Krzysztof Mączkowski, redaktor naczelny “Wyspy Żółwia

organizatorzy:
Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las
Stowarzyszenie Twórcze Horyzonty


Pokazucha. Na gruzińskich zasadach

Stasia Budzisz
14 października 2022 / piątek / godz. 19:00
Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna / ul. Szkolna 16
wstęp wolny

O Gruzji powiedziano już prawie wszystko. O gościnności, o tradycjach, o toastach i niezwykłej bezinteresowności. Mówiono o ośmiu tysiącach lat produkowania wina, suprach do białego rana i zapierających dech w piersiach krajobrazach. Wiemy o Gruzji wiele, ale głównie to, co Gruzja chce nam pokazać.
Ale ona ma jeszcze drugie oblicze, schowane przed okiem turysty.
To świat patriarchatu. Kraj, w którym nie ma paragrafu na molestowanie seksualne ani sprawiedliwych zasad dziedziczenia majątku. Państwo, którego obywatele w 63% żyją na kredyt, choć ostatnim groszem potrafią się podzielić. To w końcu miejsce, w którym religia i normy społeczne stanowią prawo ważniejsze niż sąd.
O tym, co naprawdę czeka na nas za zdobioną fasadą.

o autorce:

Reporterka, filmoznawczyni, tłumaczka języka rosyjskiego oraz absolwentka Polskiej Szkoły Reportażu. Brała udział w socjologiczno-reporterskim projekcie Światła Małego Miasta i jest współzałożycielką grupy reporterskiej Głośniej. Freelancerka. Współpracuje m.in. z „Przekrojem”, „Nową Europą Wschodnią”. W 2019 roku ukazała się jej debiutancka książka reporterska „Pokazucha. Na gruzińskich zasadach”.

organizatorzy:
Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las
Stowarzyszenie Twórcze Horyzonty